ریاضیات انسان را به عالمی می برد که دست هیچ شیطان به آنجا نمی رسد .
عالم ریاضیات عالم محاسبه است و هر جا که محاسبه باشد شیطان در آنجا جای ندارد .
ریاضیات انسان را از حسد ، ظلم ، بی مهری ، ضعف و... دور می کند و در عوض ما را بردبار ، شکیبا ، حکیم ، راستگو و ... می کند .
فقط خدا رو در نظر بگیرید
خداوند در حدیث قدسی می فرماید :
یا ابن آدم ، کم تقول : الله الله ؛ و فی قلبک غیر الله ؟!
و لسانک یذکر الله و تخاف غیر الله و ترجو غیر الله ؛ و لو غرفت الله ،لما اهمک غیر الله .
ای فرزند آدم چقدر می گویی الله ! الله ! در حالی که در قلبت غیر از الله است ؟!
و زبانت الله می گوید ، و تو از غیر الله می ترسی و به غیر خداوند امید می بندی ؛ و اگر الله را می شناختی ، از غیر خدا واهمه نمی داشتی و به غیر او اهتمام نمی ورزیدی .
* * *
سالک کسی است که در طول عمر خود تلاش می کند انگیزه های غیر الهی زیادی را که در درونش وجود دارد به تدریج محو کند وفقط یک انگیزه و آن هم خشنودی خدا در کارهایش بماند واینجاست که اخلاص او کامل می شود .
اخلاص یعنی هر کاری که انجام می دهی برای رضای خدا باشد ( غذا می خورم ، راه می روم ، صحبت می کنم قربه إلی الله)
خلوص ، دل انسان را به بزرگی آسمان کرده و تبدیل به خروش اقیانوس می کند .
اخلاص یعنی به حساب خدا واریز کردن و برداشت نکردن در دنیا.
نکته مقابل اخلاص ریا می باشد و ریا یعنی به حساب غیر خدا واریز نمودن و در دنیا مصرف کردن.
حال این اخلاص از فراز ایاک نعبد نتیجه می شود. اخلاص درس اخلاقی و عرفانی است که در قسمت ایاک نعبد تدریس می شود.
طی نماز در دو جا اشاره به اخلاص دارد :
1. در تکبره الاحرام نماز با گفتن الله و اکبر و بردن دستها تا کنار گوشها که این معنا را می رساند که خدایا غیر تو را در پشت سر ریختم و اکنون تویی که در مقابلم ایستاده ای .
2. در ایاک نعبد
گفتیم در اخلاص و در یک عمل و عبادت مخلصانه غیر خدا(ریا) وجود ندارد.
دین یعنی اول خود را کنار گذاشتن.
من, سلیقه من, دیدگاه من, نظر من, عقیده من, ... این من من کردنها در جامعه خسارت ببار می آورد.
دائم نگوییم من. من شیطان است. باید دید ، خدا چه می گوید.
دین یعنی خدا را دیدن و خود را ندیدن. خدا را دیدن و دیگری را ندیدن(در باب عمل)
گویا در باب عمل در روی زمین یکی انسان است و یکی هم ذات اقدس الهی و بس.
اخلاص یعنی فقط و فقط برای خدا و بخاطر خدا کاری را انجام دادن. اخلاص یعنی عملکردی که در آن غیر خدا حضور ندارد و آیینه عمل کاملا شفاف است.
